නන්නත්ථාර දූපත් ජීවිතේක තනිවුණ රස්තියාදුකාර සිතුවිලි....
අවකාශයේ හුස්ම මාත්රාවකින් උණුහුම මුදාහැරලා අනියතයි ජීවිතේ නිශ්චිත නොවනා ආත්මෙක සිරවෙලා අමාවකේ අවසන් හෝරාවේ තරු වලට මුවාවෙලා සෙවණැල්ල වසන් කරන් හිරු උදෑසන පහන් වෙලා ඇවිද යමු අනන්තය නොපෙනෙනා මාවතේ මේ සසර දිගු නිසා
No comments:
Post a Comment