ආදරේට විරාමයක් තියන්න.....

පාට පාට සමනළුන්ට අත වනා අඩඟසන්න
අහස පුරා ඔබත් එක්ක පියාඹන්න අඩඟසන්න
සුවඳ පිරුණු මල් අතරින් ආදරෙට නව සුවදක් සොයන්න
ආදරේට විරාමයක් තියන්න

තරු අතරින් ඔබ ඇවිදින් විෂ්වාසෙන් අතවනන්න
ආදරේට කියන කථා හදෙන් අහල මට කියන්න
පාට පාට ලෝකෙක සැරි සරන්න
ආදරේට විරාමයක් තියන්න

ඉරට හොරෙන් සඳු එක්කල මගෙ ආදරෙ බර කිරන්න
විෂ්වාසය මැනල අරන් ආදරේට පණ පොවන්න
ආදර හීනේ ඔබ එක්කල රූ අදින්න
ආදරේට විරාමයක් තියන්න

නාදුනන ප්‍රේමය....

අහස් වියන යට ඉදන්
වසන්තයට මා අත වැනුවා
අදුරු ගිම්හානෙට සමු දීලා
ඔය දිලිසෙන නෙතුලඟ මා යලි තනි වූවා
අතීතයේ සිතුවිලි ගිලිහීලා
සිහින වලට ඔබ ඇවිදින්
අලුතින් රූ ඇන්දා
පලු නිවහනේ දොරගුළු ඇරලා
ඉගිලෙන්නට මාවත මා සෙවුවා
ප්‍රර්ථනා මල් කැකුළු ආයෙත් පිබිදීලා
විකසිත වන්නට අවසර පැතුවා

අහසේ තරු කැටයක් වෙන්නට ඇත්නම්....

අහසේ තරු කැටයක් වෙන්නට ඇත්නම්
ඔබ මා තනිකර ගිය දා
සඳු ලඟට වෙලා
ඉකිබින්දා.....

දොඩමළු වදන් අහසට පා වුවා
සිතුවිලි තරු අතරින් තෙරපීලා
සිහින නොදුටු සිහිනෙක රූ ඇන්දා
ප්‍රර්ථනා අහසට විසි කෙරුවා

සඳ එලියේ ඔබෙ සුසුමන් බොඳවීලා
තරුවල කඳුළු පවා මට දැනුණා
බැදීම් නැති බැදීම් ලඟ මා තනිවීලා
ඔබේ මතක සුව වින්දා

මට මම වෙන්න ඉඩ දෙන්න... හැකිනම් ඔය හිත ආපසු ගන්න....

අමාවකේ සඳ තනිවී
තරු විසිරිලා ගිහින්.....
මගේ කඳුලු වල දැවටී
තරු ඳිලිසෙනවා.....


දේදුන්නක් පායලා මගේ කඳුලු පිස දැම්මා....
පාට වලින් මගේ දෑසම බොඳවූවා....
සඳ ලග ඉඳගෙන මම තනි රැක්කා....
හීන වලම තනිවී මම හිටියා.....

අමාවකේ දවසක් සඳ පෑයුවා...
ප්‍රාර්තනාවන් අහසේ
තරු ගත්තා....
ඹබගැන සිතමින් මම අද නිඳි මැරුවා.....

ඇය....

ඇස ගැටෙන මානයෙන් එහා
ඉගිලෙන්න තටු සොයන
ආඩම්බරකාරියෝ..

හිත දවන ඔය දෙනෙත් සඟවලා
මුව පුරා සිනා සෙයි අඟවලා
තොල් පුරා සායම් මතුරලා
මාවතේ තනිවෙලා

අහින්සක සිත පුරා වැලපිලා
උන් සැමව සතපවා සනසලා
මායමින් ආලෝකෙ රඟ රඟා
අදුරට දුක කියනා

නන්නත්තාර තනිකම........

අන්ධකර රත්‍රියේ 

සඳ මැරුණු අමාවකේ

නන්නත්තාර තනිකම ලග

අනගතේ මල් පරවෙලා

සොයා යන සිතුවිලි

ඇවුලුණු ගින්ණේ දැවී ගියා

දැවී නොදැවුණු ආදරේ

නිම්නාද දෙයි දෙසවන් පුරා

ඇවිද යන මළ මිණී ලග

තියන තියන අඩි කාසි වලට දියවෙලා

නිරුවත් පොලව උඩ

මගේ සිත අද මහලු වෙලා